Ey Ölüm, Çabucak Kucakla Beni! Yaşıyorum- İçimden; Son Bulsun Diye Bu Uzaklık.

Kuşlarımı koymak için
Bir gök resmi bulamadım…
Hilmi Yavuz

Sakınır, içindiği düş köşelerinden karyağdıları,
Kağşamış yılkılıkları göğe serpen bir kadın.

Yağmur göğe yağıyor, düşü içimin kırıntıları
Göğsüme dolarken uğunumlar akın akın.

Ölüm, duruyor şuramda, tarifsiz acıların-
-kımıltısı, sıcacık bir gündönümünde çocuklar,

Renklerinden vurulmuş bir gökkuşağına,
Ölümün tekelinde bir anıt gibi yaklaşıyorlar.

Geçerken tenhalığın gölgesinden uluorta-
Duyuyorum; aç bırakılmış uçurumdur dünya…

Paylaş

Bu Sayının Diğer Yazıları

Nöbet Değişimi / Ay Vakti
Shakespearyn Draje / Kâmil Eşfak Berki
Karanlığı İçine Çeke Çeke Sabahlar / Selami Şimşek
Ölümü Erk’in / Ali Yaşar Bolat
Ey Ölüm, Çabucak Kucakla Beni! Yaşıyorum- İçimden;... / Ali Yaşar Bolat
Tümünü Göster